Tradities

Bij een trouwerij of huwelijksfeest is het in de meeste buurten gebruik, dat de uitgenodigde buren de avond voor het trouwfeest zorgen voor versiering van een of twee huwelijksbogen ‘groenmaken’: d.w.z. versieren met dennengroen en ‘roosjes’ en (soms) voor andere versiering, zoals de zetels van het bruidspaar. Deze (meestal avondlijke) inspanning wordt “beloond” met een borrel en een hapje door het bruidspaar (de avond voor de bruiloft).

Vroeger was het in de meeste buurten gebruik dat bij geboorte van een kind de vrouwen uit een buurt gezamenlijk bij de jonge moeder en kind op kroambezoek gingen met als cadeau een speciaal door de bakker gebakken extra lang krentenbrood (n.b. het brood moest de lengte hebben van de boreling).

Deze gewoonte is in enkele buurten nog op deze manier in gebruik. In andere buurten zijn er aangepaste vormen van kraamvisite.

Een gewoonte om als je ergens nieuw komt te wonen, je buren (in grotere of in kleinere kring) uit te nodigen voor een kennismakingsfeestje, -borrel of gewoon een kopje koffie. In sommige buurten van steden ook geen onbekend verschijnsel. Ook in Welsum doen de meeste mensen aan enigerlei vorm van ‘buurtmaken’.

Vroeger waren er op het platteland een aantal vaste gewoonten rond overlijden en begraven. Het overlijden werd ‘aangezegd’ door de meest directe buurman. Rond de condoleance en het begraven waren er vaste rollen voor de meest directe buren. Buurvrouwen zorgden voor de koffie bij de condoleance. De zes meest directe buurmannen droegen de kist met de overledene in de kerk en naar het kerkhof.

In een aantal buurten van Welsum zijn deze gewoonten rond overlijden (deels) nog in gebruik, al heeft de toename van het cremeren deze gewoonte wel beïnvloed.

Bij de jaarwisseling, op nieuwjaarsdag of in de eerste week van het nieuwe jaar is in de meeste buurten de gewoonte, dat buren (in grotere of in kleinere kring) bij elkaar een ‘borrel’ gaan drinken om het nieuwe jaar in te wijden en elkaar een goed nieuw jaar te wensen.

In de meeste buurten van Welsum is het gebruik dat er voor de Welsumse Karmse, eerste weekend van augustus, een praalwagen wordt gemaakt. Dit is of een ‘bloemenwagen’ bv. met geplakte dahlia’s of een ‘zaadwagen’ met geplakt zaad van allerlei soort en kleur. Enkele wagens zijn van ander materiaal.

De buurt begint zo’n 2 à 3 maanden voor de kermis met een bespreking van een thema voor de wagen en een plan van uitvoering. In de maanden voor de kermis wordt gemiddeld 1 avond per week aan de wagen gewerkt. Het werken aan de ‘wagen’ heeft naast het neerzetten van mooi product natuurlijk ook een belangrijke sociale functie: even bij praten met buren of bekenden waar je niet direct naast woont. Niet iedereen in een buurt doet mee met de wagenbouw. Dat kan ook. En ook van de mensen die wel mee doen, slaat iemand wel eens een jaartje over i.v.m. drukke andere werkzaamheden. Naast de optocht door de volwassenen is er in de kermisoptocht ook ruim plaats voor de kinderoptocht: kinderen al of niet verkleed, met vaak een eigen wagentje of kar of bijzonder voertuig.